Broze Werkelijkheid (2004)
De man die de vogels meet
Wat heerlijk om dromen te meten,
gewoon met een lengte uit je hoofd.
Een beetje apart misschien,
maar wel een kunst te blijven verzinnen,
terwijl anderen hem telkens wakker schudden.
Hoeveel vogels zijn er zo al niet gevlogen!
Houvast,
kan een gedacht zonder handvat zijn.
Hoog in de lucht,
blij en zonder handgreep.
Stil en vooral Niets.
Niets heeft alle leegte meegenomen.
Niets kan bijzonder deugd doen
en zomaar een deuntje zingen
dat in de wind zo onhoorbaar is.
De man die vogels meet,
heeft altijd een houvast.
Hij koestert zich in zijn dromen.
_____________________________________________
Kleinood
Ik heb tederheid voor je.
Alleen spaar ik ze op
tot je er bent, dan leg
ik ze klaar in een verloren
hoekje waar ik voortdurend
langs kom tot je haar
toevallig eens ontdekt.
_____________________________________________
Een droomwens van een toverformule
In een rieten mand vervoer ik
kleine zilveren belletjes
en eet ik zoete aardbeien,
terwijl ik, liggend op mijn zij, die ballon opgooi.
Als ik een mier was
zou ik wachten tot het regent
en vallende sterren vangen
met mijn tong.
Of een knalrode auto besturen
die ik in het weekend tevoorschijn tover
en zwaaien naar alle, alle kinderen.
Ik poeder mijn neus met haar ei
en leer de kip
mijn veters goed te strikken.
_____________________________________________
Droomstraatje
Stenen lijf.
Nog jong voor duivenpoep.
Als oud grijs staat hij daar
met wat vers snoep,
dat staat buiten kijf.
Hij is te fijn afgewerkt voor kinderen,
te goed opgemerkt; stok stijf
om hen niet te hinderen.
Wel wijs!
Zonder te bewegen,
boog hij zich naar voren
om met snoep en een roos
elk kind te bekoren.
Voor een centje kan hij ontdooien,
wordt hij een aardig ventje
en zal zijn strakke grijns
ineens helemaal ontplooien.
Hij is dan vederlicht,
zweeft een heel eind mee
met 't hart van een kindergezicht;
zo ontspannen en tevree.
Samen nestelen ze zich in een boom,
dat duurt maar heel even
of 't kind vertelt de mooiste droom.
Dan is hij alweer versteven.
Daar staat hij, het stenen lijf.
Mam trekt aan zijn hand,
nee mam, laat me, ik blijf.
_____________________________________________
Deze gedichtenbundel is op aanvraag verkrijgbaar.